Leintje en Dolfje doen cultureel

Dolfje gaat Leintje halen
en vliegt daarvoor naar Nepal.
Hij denkt: "Als ik haar alleen laat
ze nooit naar huis komen zal."

Wel heeft Dolfje wat vertraging
hangt met zijn vliegtuig in de mist.
Maar Leintje komt hem snel ophalen
Bij Shiva, wat heeft ze hem gemist.


Namasté,

Daar is ie dan, nu kunnen Dolfje en Leintje samen avonturen beleven. Wel een lang verhaal helaas, maar op cultuur valt niet te bezuinigen.

Het begon meteen goed, aangezien Dolf van zijn 3 vluchten de enige die geen vertraging had, wel heeft gemist... En dat ook zijn spullen een extra dagje van het mooie weer van Dehli hebben genoten. Maar alles is nu weer goed, dus we hadden alle tijd om eens lekker cultureel te gaan doen in Kathmandu.


Durbar Square

Vanuit het toeristische Thamel kun je makkelijk naar Durbar Square lopen. Dit plein staat vol Hindu-tempels in Newari stijl. De Newari's zijn een etnische groep in Nepal die bekend staat om hun gedetailleerde houtwerk. Er zijn tempels voor Vishnu (The preserver, die de man-vogel Garuda gebruikt als vervoersmiddel en die 9 incarnaties kent waarvan Boedhha de laatste was), Shiva (The destroyer and reproducer die vele verschijningsvormen kent) en zijn shakti Parvati (Shiva's vrouw of vrouwelijke energie). Voor de derde en eigenlijk belangrijkste Hindu god Brahma (The Creator) zijn opvallend genoeg bijna geen tempels. Uit zijn mond kwamen de Veda's, de oude Hindu-geschriften.
Als je de tempels goed bekijkt kun je een hoop inspiratie opdoen aan erotische tot pornografische activiteiten. In het houtwerk zijn vrij expliciet 1 tot 4 personen uitgebeeld met of zonder dieren/demonen in zeer atletische houdingen, om het maar netjes te zeggen...
Geheel in contrast hiermee woont in één van deze tempels ook de Living Goddess Kumari. Dit meisje wordt op haar 6e 'uitverkoren' en in de tempel gestopt, waar ze zich iedere dag 1 keer aan het publiek laat zien. Eenmaal per jaar komt ze buiten en wordt ze op een grote drager over Durbar Square gedragen. Zodra zij ongesteld wordt, heeft de Godin haar verlaten en wordt het meisje met een goed betaald levenslang pensioen op straat gezet.


Swayambhunath

Ookwel de Monkey Temple genoemd door de grote hoeveelheden Resusaapjes die hier het eten uit je handen stelen. Gelukkig waren ze tijdens ons bezoek elders wipwappen en konden we veilig de zeer stijle lange trap naar de tempel beklimmen. Eigenlijk is het op de berg een bij elkaar geraapt zooitje van Boeddhistische en Hinduïstische vereringen. De Boeddhistische stupa staat centraal met er omheen beelden van Boeddha en op verschillende huisjes zie je het teken van Boeddha: twee ogen met daartussen, als een rare neus, het nepalese nummer 'ek', wat één betekent.
Swayambhu betekent 'zelf-gerezen' en volgens de verhalen was de Kathmandu-vallei ooit een zee (volgens Dolf is dat waar) en is de berg waar deze tempel op staat spontaan uit de zee omhoog gekomen (hier twijfelt Dolf aan).


Boudha/Bodhnath

Geheel aan de andere kant van Kathmandu, buiten de Ring-road, die arbitrair de grens tussen de stad en de vallei aangeeft. Maar eigenlijk zijn alle dorpjes in de hele vallei al aan elkaar gegroeid. Bodhnath is één van de Stupa's waar een stukje skelet van Siddharta Gautama (Boeddha) in zou liggen. Dit maakt het een belangrijke plek voor pelgrims om rondjes te lopen (linksom) en de gebedsmolens aan te slingeren (ook linksom dus). Op deze manier worden gebeden de wereld ingestuurd. Als een lolbroek de molens de verkeerde kant op draaid zullen de gebeden weer uit de wereld worden gezogen, wat natuurlijk rampzalig is. Omdat Boeddhisme een filosofie is en geen geloof zijn er ook niet zo veel regeltjes (weet niet zeker of dit een causale relatie is). Je mag zelf weten hoeveel rondjes je loopt en hoe vaak je een stupa bezoekt.


Pashupatinath

Symbolisch nabij het vliegveld gelegen, is dit de plek waar Hindu's deze wereld verlaten. Deze crematieplek aan de Bagmati-rivier is vergelijkbaar met Varanassi aan de Ganges. Het is zeer efficient opgebouwd: voor de ingang bevindt zich het ouderenhuis, wanneer Hindoestanen (hier of in een ziekenhuis) bijna sterven kunnen ze snel worden overgebracht naar het hospice (met rivier-uitzicht). Wanneer iemand sterft en de familie aanwezig is begint het crematie ritueel. Hindu's zien het lichaam als een kledingstuk dat verwijderd dient te worden om de geest te bevrijden, zodat de doortocht naar een nieuw leven of Nirvana niet belet wordt. Eerst wordt het lichaam met de voeten in de rivier gewassen en van kleding ontdaan. Daarna wordt op een iets hoger niveau wat rituelen met kruiden/bloemen/etc uitgevoerd, terwijl de brandstapel wordt opgebouwd. Het lichaam wordt (naakt) rond de vuurstapel gedragen, die hiervoor op een spannend klein plateau staat. Daarna wordt het vuur aangestoken en is het afwachten.
In de rivier lopen ondertussen al jongens de oevers af te tasten op gouden tanden en sieraden die over zijn gebleven na een vorige crematie. Tijdens ons bezoek aan een crematie wordt een oude man door zijn familie gedragen naar het sterfhuis gebracht. Hij lijkt het niet te hebben gehaald, want ze leggen hem naast de rivier neer en gooien zijn zuurstofmasker alvast in de rivier... Wat is de procedure nu? Hij mag het sterfhuis niet meer in, maar het is al donker, kunnen ze nu nog het crematie ritueel beginnen? Twijfel allom.
Ondertussen is het andere lichaam al bijna helemaal verbrand. Met een stok wordt in het vuur gepord om het bovenbeen, dat nu erg op een kippenbout lijkt, meer in de hitte te krijgen. Ten overstaande van familie zien we een armpje in de vlammen en komt het hoofd buiten het vuur te liggen. Het kijkt zijn nabestaande aan, maar niemand lijkt te schrikken of te huilen... Het is maar een jas, mama of oma is al lang verdwenen. Straks worden de resten in de rivier gegooid en drijft het nog een keer door de stad Kathmandu... (Er drijft een lijk door de grachten van Kathmandu...)


Karaoke-not

Maar er moet ook gefeest worden! En hoe kan dat beter dan met bier, nootjes en Karaoke! Briljante ervaring. De WC moest nog gereinigd worden van het 'plezier' van de vorige zangers, maar dat mocht de pret niet drukken. Na een paar bier waren wij in dezelfde staat als de vorige gebruikers, en blèrden we het ene na het andere nummer mee. Geen enkele keer lukte het om meer dan 62% te halen... Officieel moet in KTM tussen 10-11 uur alle kroegen en cafes dicht zijn vanwege geluidsoverlast. Dus ook aan ons werd gevraagd om af te ronden. Maar dronken expads zijn niet zomaar weg te krijgen en na minimaal aandringen liet ook de iets-wat-meer-dan-aangeschoten eigenaar zich tot een liedje en een dansje verleiden. En nog een, en nog een, en nog een... Tot het zo slecht klonk dat we zelf maar weg zijn gegaan. Om één uur naar bed, rare avond!

Een volgend nat avontuur is binnenkort verkrijgbaar bij de gebruikelijke afhaalpunten.


Lopende zaken:
- Vanwege bezuinigingen zijn deze tijdelijk niet leverbaar