Leintje in Tibet
Door: Leintjeisnuhier
07 November 2011 | Nederland, Amsterdam
Een mooi maar heel koud land
Waar je niet alles zeggen kunt
Want er is heel wat aan de hand
Vandaar schrijft Lein geen politiek
Maar alleen een leuk verhaal
Berg en meer, tempel, paleis,
en monniken met veel kabaal
Tashi dele!
Mijn eerste woordjes Tibetaans! Want het Chinese ‘nihao’ wordt hier niet gewaardeerd. Het enige dat ik daar nog over wil/mag zeggen is dat het hier soms ook een beetje aanvoelt als in Palestina...
Zaterdag ochtend 5.45 begon mijn avontuurtje. Laatste betaling doen en mijn paspoort met visum ophalen bij het kantoor en op naar de bus. De eerste dag zijn we tot het dorpje Nyalam (3700m) gereden dat net na de grens ligt. De grens overgang kost namelijk behoorlijk wat tijd. Alle toeristen worden met bodyheat scanners, gezichtsherkenning apparatuur bekeken en alle tassen worden doorzocht op boeken waar mogelijk iets over de dalai lama in staat. Ik moet ze wel meegeven dat ze hun talen goed kennen, want zelfs uit Russische boeken werden systematisch pagina’s over de hoogste Lama gescheurd.
Nyalam is een uitgestorven spookstadje, waar twee chinezen een restaurant hebben, maar waar je verder weinig Tibetanen op straat ziet. Van het eerste ‘Hotel’ viel enkel met veel fantasie een paleisje te maken. De wind woei door de slaapzaal, en alleen de ‘hoteloffice’ had een kacheltje. Na zorgvuldig inpakwerk van mijn koude lijf met thermo-kleding, gewone kleding, slaapzak, 2 dekens, muts en positieve gedachten begon ik eindelijk lekker op te warmen. Tot ik naar de WC moest…
Zeer hoog-te punt
Een kleine zeurende hoofdpijn ontstond deze avond al, maar ik heb katers gehad die erger waren… De volgende dag werden we als ijsblokjes in de bus gezet , met enkele uren ontdooitijd tot we de hoogste pas zouden bereiken. Deze is 5248m, en waar je normaal 300m per dag mag stijgen als je boven de 3000m bent, bereikte wij dit punt al binnen 48 uur. Op de foto’s zie ik er gelukkig goed uit, maar de eerste tekenen van hoogte ziekte waren ingezet: Knallende koppijn in heel je hersenpan waarvan je onscherp gaat zien en misselijk wordt van de draaiende wereld (waarschijnlijk enigszins herkenbaar voor mensen die afgelopen zaterdag de Popquiz in Gouda hebben bijgewoond). Gelukkig daalde we na de pas snel af naar Shigatse (3900m), en verdween mijn ongemak als sneeuw voor de zon.
Over sneeuw en zon gesproken: De mount Everest ligt er weer prachtig bij dit jaar! Nog steeds op eenzame hoogte, met sneeuw stuivend van de top, prachtig gezicht! Het hele landschap is overigens prachtig, een soort maanlandschap. De hoogvlakte is echt heel vlak met hier en daar scherpe puntige bergen die uit het niets door het plateau heen lijken te steken. Ik snap nog steeds niet hoe dat kan ontstaan, alsof je de dalen in de Alpen volstort met grond tot een hoogte van 3500m, waardoor er nog een paar puntige piekjes bovenuit steken.
Boeddha hier, Boeddha daar
Van onze gids hebben we een uitgebreide cursus Boeddhisme gehad, en ik moet zeggen dat sommige gedachten me erg aan staan. We hebben vele monastries en tempels bezocht, vol met Boeddha’s en lama’s. Toch blijft het erg lastig om alle verschillende verschijningsvormen van Boeddha te begrijpen. Past, present & future Boeddha, Boeddha of compession, Boeddha of wisdom, en de vrouwelijke boeddhas (witte&groene Jatra) voor longlivety&good health. Dan zijn er nog vele Lama’s, koningen en knappe koppen die het in 1 leven al voor elkaar hebben gekregen om Nirwana te bereiken (maar hoe weten ze dat?). In Boeddhisme heb je 6 levensvormen waarin je na je dood in kunt reïncarneren. De hel, hongerige geesten, dieren, mensen, semi-hemelse en hemelse figuren. Wanneer je veel positieve acties hebt gedaan kun je een hogere levensvorm bereiken of zelfs de cycli van reïncarnatie ontsnappen en in Nirwana komen.
Je mag dus geen dieren doden/eten, omdat dat een van je voorouders zou kunnen zijn. Toch is het door de moeilijke levensomstandigheden op de Tibetaanse hoogvlakte bij uitzondering toe gestaan een dier te doden om zelf te kunnen overleven. De vlakte nodigt namelijk niet uit tot uitgebreide landbouw, dus doden mensen soms een Yak voor het vlees. Ze kiezen express hun grootste en dikste dier uit, zodat ze met het nemen van 1 leven zoveel mogelijk mensen kunnen voeden. Met een vis kun je nog niet eens 1 mens voeden.
Ik vond het hierom zeer gepast om te dineren met een heerlijke Yak-burger, en de vis definitief te laten staan. Ook omdat je volgens Tibetaanse traditie 3 begravenissen kunt krijgen, die alle drie niks met graven te maken hebben: Air (in stukken gehakt gevoerd aan de vogels), water (zelfde stukjes worden aan de vissen gevoerd) of fire (een crematie waarna je vaak alsnog in de rivier terecht komt). Alleen hoge lama’s komen in aanmerking voor mumificatie en plaatsing in een stupa of tempel.
Lhasa
Via Shigatse, Gyantse, heilige koude meren en hoge passen komen we op dag 5 aan in Lhasa. Wat een lelijke, kille, Chinese, volgebouwde stad… Een dikke tegenvaller, het lijkt wel of we alle Tibetanen kwijt zijn en in klein China zijn geland. Maar na een goede nacht in ons luxe hotel (met verwarming en warm bad!!!) krijgen we een toer door het restje Tibet in Lhasa.
En dat was wel heel mooi, vriendelijk en gezellig. Potala is het winterpaleis waar de Dalai Lama uit regeerde, vanaf nummer 5 (we zijn nu bij 14) is zijn taak naast religieus ook politiek geworden. Dit is helaas ook de reden waarom het de huidige Dalai Lama niet is toegestaan in Tibet te komen. In Potala worden wel al zijn kamers gereed gehouden voor zijn terugkomst, waardoor het voor de bezoekers net lijkt of hij wel gewoon thuis is.
In de ochtend lopen duizenden (denk ik) mensen hun middle Kora rond de besneeuwde Potala. Dit is een wandeling rond de muren van een heilig gebouw, in tegenstelling tot de inner Kora (binnen in het gebouw) en outer Kora (langs alles in de omgeving wat een beetje heilig is). Sommigen lopen de Kora op de traditionele manier. Dit is een zeer effectieve workout waarbij je telkens vanuit uitgetekte stand buigt tot je plat op de grond ligt en je daar uitstrekt en weer opstaat, terwijl je de gebeden opzegt (zie filmpje).
Op de laatste dag was ik wel klaar met kloosters, maar volgens de gids mocht ik de laatste niet missen. Hier is mijn beeld van vredelievende en rustige boeddhistische monniken voorgoed veranderd. Op het filmpje kun je zien hoe ze zich voorbereiden op hun examen ‘discusieren over de filosofie’ . De monnik die staat stelt een vraag, en zodra hij in zijn handen klapt moet de zittende monnik antwoorden. Maar ze zijn het niet altijd met elkaar eens…
Lopende zaken:
- Ik heb een Nepalees nummer, want mn eigen nummer werkt niet in Nepal (wel in Tibet en India)… Dus leuke lieve dingen mogen naar +977 98 1417 2183
- Tibet kent geen rabies: mocht je toch door een wilde hond gebeten worden, dan moet je snel naar de Lama voor genezing. Anders zou je kunnen bevallen van baby-hondjes…
- Karels Hydro-power project slaat ook aan in Tibet: gebedsrollen met een soort propeller die in de rivier stroom hangt, zodat ze niet meer handmatig hoeven worden aangedraaid om de gebeden de wereld in te helpen.
- Loadshedding is begonnen in Pokara: Zojuist is de stroom uitgegaan en werk ik op de reserve accu. Dit zal nu waarschijnlijk nog maar 2uur duren, maar het kan in de komende maanden oplopen tot 16 stroomloze uren per dag!
- Morgen ga ik weer op pad. Wandeling naar ABC (Annapurna basecamp) die ‘slechts’op 4200m ligt, dus hopelijk krijg ik geen last van de hoogte als ik rustig stijg! Net mijn semilegale trekking permit gehad (met een prachtige pasfoto van een roodharige krullenbol) waar ik nog ff mn eigen foto op moet knutselen…
- Over 7/8 dgn volgt het volgende Leintje avontuur!
-
07 November 2011 - 13:28
Roozjee:
Klinkt goed, zit duidelijk een stijgende Lein in (dat heb je met bergen). Als je avonturen erop zitten zal ik je nog wel wat verhalen vertellen over de verschillende verschijningsvormen van Popquizzers in de So What. Je vriendje is z'n weekenden trouwens helemaal aan het voldraaien, ik ga hem binnenkort naar je toe sturen, want Leintje zonder Dolf is als Nijntje zonder Knorretje!
Geniet en dikke kus,
Roozjee -
07 November 2011 - 13:43
Rudolf:
Wie had er hoofpijn tijdens de quiz?? -
07 November 2011 - 14:19
Roozjee:
Tijdens de quiz niet zoveel, hooguit had een deel van de organisatie dat vooaf bij het aansluiten van de laptop.. Niek had vooral de volgende dag hoofdpijn. Zou me niks verbazen als andere zeker iemanden dat ook hadden. -
07 November 2011 - 15:04
Astrid:
Wat ben je een enorm stoere chick. Goed bezig daar en veel plezier met de "wandeling".
Liefs
Astrid -
07 November 2011 - 16:19
Leo:
Kicken kicken kicken... zeg wanneer kom je weer terug? Ik verveel me en als ik jouw verhalen en foto's zo bekijk, verveel ik me nog meer! Boehoe!
Heel veel liefs aan leintje ;) -
07 November 2011 - 17:44
Luigi Uit Holland!:
Niet klaar voor een maandje tibetaans kloosteren?
Klinkt wel heel tof hoor zussie! Geniet vd bergen ik hoop dat de mist vertrekt!
Dikke kus -
11 November 2011 - 13:26
Thomas:
He majo,
Vet cool die monniken en al de andere foto's. Dat vergroot allemaal wens om het zelf ook maar eens te gaan bekijken. Grappig dat je ook een beetje moe werd van 4 dagen temples maar nu idd dus ff klimmen voor de afwisseling. Veel plezier en ik hoop dat de hoogte ziekte meevalt voor je.
Cheers
thomas
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley